دانیال میگفت

شرایط زندگی هر کسی برای خودش سخته . دیروز داشتم با دانیال حرف می‌ زدم . می گفت که داره خوب کار می کنه . پول خوبی هم درمیاره . اما واقعا دلیلی برای زندگی نداره . از طرفی یکم وضعیت کاریش سخت شده و نیاز به یک پارتنر رو حسابی توی زندگیش احساس میکنه . ولی هرگز این پارتنر رو نداشته . همیشه درگیر کار بوده و هم گیم میزده و هیچ وقت فرصتش رو پیدا نکرده که دنبال یه پارتنر باشه و حالا باید فشار زیادی رو تحمل کنه . من داشتم به حرف هاش فکر میکردم و فکر میکنم حرفش بیراه هم نیست . 

من هم الان شرایط سختی دارم . اما وجود یک پارتنر توی زندگی بهم خیلی زیاد کمک کرده . به طوری که حتی مواقعی که کاملا down میشم خیلی کمکم میکنه . سعی میکنه من رو خوشحال کنه به هر روش و طریقی که هست . شاید دانیال الان تونسته باشه یه شرایط نیمه ثابت برای خودش درست کنه و با کارهای نقشه کشی و این چیزها تونسته باشه یه امنیت مالی نسبی برای خودش درست کرده باشه ولی میدونم دانیال هم مثل من استرس داره و همش دنبال اینه بره دنبال کارهایی که واقعا دوستشون داره . براشون میخواد تلاش کنه ولی این انرژی که مجابش کنه که کارش رو کمتر کنه و بره به سر علاقه هاش نیست و نبودن یه پارتنر باعث شده که دانیال ترسوتر و ناامید تر به زندگی باشه به طوری که گاهی در مورد خودکشی حرف بزنه.

میشد خودم پارتنرش میشدم . ولی خیلی دوست دارم براش یه پارتنر پیدا کنم . چون خودم دارم تاثیر یه آدم رو تو زندگیم به وضوح احساس می‌کنم. نظر شما چیه؟